Ik wil helemaal niet naar die STOMME school! Zegt mijn dochter op het moment dat ze te horen krijgt dat de scholen weer gaan beginnen. Ik laat haar even. Ze herhaalt meerdere keren haar zin, zelfs op momenten dat ze andere afleiding heeft. Het lijkt toch wel serieuzer dan ik zelf dacht. Op een gegeven moment spring ik in. Ik vraag haar waarom ze niet naar school wil. Haar antwoord? ‘Ik heb geen zin’. Ze heeft er een beetje een nonchelante houding bij. Als ik haar vraag ‘hoezo geen zin?, zegt ze het niet te weten. Op dat moment weet ik dat er heel veel in haar omgaat, maar zij hier geen woord aan kan geven.
Wat er bij mij gebeurt? Ik heb juist heel veel vragen. Wat zal er nu in haar omgaan? Wat zou ze nu denken? Wat zou ze voelen? Waarom wil ze niet naar school? Het is toch weer leuk om iedereen te zien? Wat is er dan stom aan school? Het is juist toch leuk om al je vrienden weer te zien? Heeft ze het niet naar haar zin op school? Is er iets op school geweest wat maakt dat ze het daarom een stomme school vind?
‘S avonds ligt ze in bed en geeft aan dat ze denkt niet te kunnen slapen. Ze zegt dat haar ‘hoofd vol zit’. Als ik vraag waar ze allemaal aan denkt, komt er van alles uit. Een vriendinnetje die vervelende opmerkingen heeft gemaakt, er momenten zijn geweest dat zij zelf lelijk heeft gedaan tegen anderen, ze andere pijn doet terwijl ze dit niet wil. Er komt vanalles boven, maar is dit de reden dat ze niet kan slapen? Ondertussen is ze heel verdrietig en lijkt ze er steeds meer dingen bij te halen wat haar lijkt te raken. Oplossingen? Die lijkt ze helemaal niet te (willen) horen of worden van ‘tafel geveegd’.
Vanuit haar gezien? Er komt een verandering aan…. Een verandering waar ik als hoogvoelige geen controle over heb en die veel vragen bij me oproept. Wat als… en stel dat… Het houdt me vast. Gedachten komen en gaan en daar moet ook over nagedacht worden. Ik voel van alles, maar wat voel ik dan eigenlijk? Mag ik dit wel wat ik voel? Waar komt dit nu ineens allemaal vandaan? Hier ook al geen controle over! Verwoorden? Lastig…. Ik weet het zelf even niet. Sneller geirriteerd, want ik ben nu voornamelijk aan het ‘uitzoeken’ wat ik voel en denk. Alles wat er nu bij komt, kan ik niet meer ‘verwerken’. Ik reageer boos naar anderen. Ik wil dit helemaal niet. Zullen ze me nu nog wel aardig vinden, want ze reageren nu wel heel boos? Ik heb het niet zo bedoelt… Nog meer om over na te denken! Wat nu?
Een kind dat hooggevoelig is kan heel gevoelig reageren op veranderingen. Ze zijn sneller geirriteerd/boos, ze kunnen sneller geemotioneerd zijn of het lijkt dat ze op momenten niet te bereiken zijn. Herkenbaar?
Een paar tips?
- Vertel dat wat ze voelen oke is! Benoem de emoties die je ziet en benoem dat je dit wel snapt. Vraag aan hem/haar waar zij aan denken en waar het vandaan komt. Spreek je vermoeden uit waar jij denkt waar het mee te maken kan hebben en vraag dit na bij je kind.
- Ga samen op onderzoek uit welke vragen er nu bij je kind liggen en probeer hier zoveel mogelijk antwoord op te geven. Dit kan in een leuk spelvorm. Ideeen nodig? Stuur even een mail.
- Schrijf de vragen op die nog niet beantwoord kunnen worden. Bewaar ze. Laat ze ervaren dat vragen ook vanzelf opgelost worden of dat er pas later antwoorden op komen! Of te wel dat als er in sommige situaties geen ‘controle’ is dat ook wel weer goed komt.
- Ga samen eens verbeelden (fantaseren) hoe zo’n (eerste) schooldag eruit zal zien. Vraag naar de wens (verwachtingen) en vertel wat haalbaar is en wat niet. Bijvoorbeeld wat je zou kunnen vragen is ‘hoe zou jou dag eruit zien op school als jij deze zou mogen bepalen?’
- Een hele dikke knuffel, dat maakt namelijk een hormoon aan, wat ‘zorgen’ bij kinderen ook verminderd.
- Een gevoelig kind zal vooral de situaties benoemen waar ze bang voor zijn (risicobepaling). Ga samen met je kind de andere kant ontdekken; wat is er nou wel leuk aan school. Probeer, waar nodig te ondersteunen en vraag na of dit ook zo door je kind wordt ervaren.
- Maak gebruik van de kracht van de positieve taal; vergroot (eventueel met verbeelding) de momenten die leuk waren op school. Welke moment was dat en hoe voelde dit? Ga er dieper op in.
Wat er werkt voor een hooggevoelig kind? Dat is aan jullie om te gaan ontdekken wat bij jullie past en werkt. Ieder mens, kind en gezin is uniek, zo ook de manieren die er zijn om met situaties om te gaan. Gaan jullie dat samen ontdekken?